“Δεν βλέπω την Κρήτη σαν ένα πράγμα γραφικό και χαμογελαστό. Αυστηρή είν’ η μορφή της. Σκαμμένη από τον αγώνα και τον πόνο. Αυτό το νησί, μεταξύ Ευρώπης, Ασίας και Αφρικής, ήταν προορισμένο από τη γεωγραφική του θέση να γίνει η γέφυρα ανάμεσα σ’ αυτές τις τρεις ηπείρους. Να γιατί η Κρήτη υπήρξε η πρώτη γη της Ευρώπης που δέχθηκε το φως του πολιτισμού που ήρθε από την ανατολή. Δυο χιλιάδες χρόνια πριν το ελληνικό θαύμα, ανθούσε στην Κρήτη αυτός ο μυστηριώδης πολιτισμός, ο λεγόμενος αιγαιακός, ακόμα βουβός, γεμάτος από ζωή, μεθυσμένος από χρώματα, με φινέτσα και γούστο που ξαφνιάζουν και προκαλούν τον θαυμασμό. Μάταια αντιστεκόμαστε στο ίχνος του παρελθόντος. Υπάρχει μια έκκριση, νομίζω, μια μαγική έκκριση που ακτινοβολεί από τ’ αρχαία χώματα που πάλεψαν και υπέφεραν πολύ. Σαν κάτι να έμεινε μετά την εξάφανιση των λαών που αγωνίσθηκαν, έκλαψαν κι αγάπησαν σ’ ένα κομμάτι γης.
Απόσπασμα από συνέντευξη του Ν. Καζαντζάκη στον
Pierre Sipriot, Γαλλική Ραδιοφωνία (Παρίσι), 6 Μαΐου 1955
Κρατώντας τα παραπάνω λόγια στη καρδιά και με έντονη την επιθυμία των παιδιών της Γ’ τάξης να επισκεφτούν την Κρήτη, ξεκινήσαμε το ταξίδι μας στις 8 Δεκέμβρη…
Κουρταλιώτικο φαράγγι στο δρόμο μας για τη Μονή Πρέβελης όπως το αποτύπωσαν τα παιδιά
Πρώτος μας σταθμός το Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου και ο τάφος του Ν. Καζαντζάκη για να διαβάσουν τα παιδιά μικρά αποσπάσματα έργων του μεγάλου έλληνα.
Συνεχίσαμε για τον Άγιο Νικόλαο…
Την επόμενη μέρα χαρήκαμε την ηλιόλουστη πόλη των Χανίων
Η θέα από από την ιστορική εκκλησία του Προφήτη Ηλία στα Χανιά όπου βρίσκονται οι τάφοι του χαρισματικού πολιτικού και επτά φορές πρωθυπουργού της Ελλάδας Ελευθέριου Βενιζέλου και του γιού του Σοφοκλή
Στην Μονή Αρκαδίου…
…και στη Μονή Πρέβελης
και συνεχίσαμε για το ανάκτορο της Φαιστού
επιστρέψαμε στο πανέμορφο Ρέθυμνο, τη βάση της περιήγησής μας…
Ξεναγηθήκαμε στην Κνωσό
και στο Cretaquarioum
και στις 14 Δεκέμβρη επιστρέψαμε στο Ναύπλιο, κρατώντας τις όμορφες στιγμές στο νου και τη καρδιά…
