ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΙΩΑΝΝΗ ΠΙΤΣΑΚΗ
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ: Σοφία Τσεμπερά, Βασιλική Τσούλου
Σήμερα έχουμε μαζί μας τον Ιωάννη Πιτσάκη , ο οποίος είναι μαθητής της Β τάξης στο 2ο Γενικό λύκειο Ναυπλίου. Ο Ιωάννης Πιτσάκης πήρε το 1ο βραβείο στον 22ο Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό στην κατηγορία Διήγημα Νέων.
– Δημοσιογράφοι: Ιωάννη καλησπέρα!!
– Ιωάννης: Καλησπέρα σας
– Δημ.1: Μίλησε μας για το διήγημα σου, ποιος είναι ο τίτλος του διηγήματος;
– Ιωάννης: Το διήγημα μου φέρει τον τίτλο <σύγχυσις φρενών> . Έχει να κάνει με το πώς ένας άνθρωπος, υποκινούμενος από τις σκέψεις που τον απασχολούν οδηγείται σε ακραίες πράξεις βίας.
– Δημ.2: Ποιο ήταν το έναυσμα της συγγραφής του;
– Ιωάννης: Το εμπνεύστηκα με όσα συμβαίνουν στην κοινωνία και στο διήγημα βλέπουμε ότι αυτά τα φαινόμενα δεν συμβαίνουν μόνο τώρα, αλλά υπήρξαν ανέκαθεν σε κάθε εποχή . Μόνο που τότε, και ειδικά στις κλειστές κοινωνίες, τα γεγονότα βίας έμεναν στο σκοτάδι.
– Δημ.1: Υπάρχουν στην κοινωνία άνθρωποι πάνω στους οποίους στηρίζονται οι χαρακτήρες του έργου;
– Ιωάννης: Φυσικά και πιστεύω ότι υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι στην κοινωνία. Δηλαδή οι χαρακτήρες του έργου είναι ξεκάθαρα ρεαλιστικοί, ανθρώπινοι τύποι που υπάρχουν και στην πραγματική ζωή. Εκεί έξω υπάρχει ο φιλάργυρος, αυτός που υποστηρίζει φανατικά μία θρησκεία, αυτός που οδηγείται σε ανάρμοστες πράξεις για να ικανοποιήσει τα εγώ του, ο ερωτευμένος που χάνει τον αυτοέλεγχο.
– Δημ.2: Τι θεωρείς ότι εκπροσωπεί η γραφή για σένα;
– Ιωάννης: Πιστεύω ότι η γραφή είναι πνευματική ενασχόληση, δηλαδή ο συγγραφέας μέσα από τη γραφή εκφράζεται.
– Δημ.1: Τι θα συμβούλευες ένα παιδί στην ηλικία σου το οποίο θα ήθελε να
ασχοληθεί με τον τομέα της λογοτεχνικής συγγραφής;
– Ιωάννης: Καθένας επιλέγει να γράφει με το δικό του τρόπο. Εγώ προσωπικά πιστεύω απλά ότι πρέπει αυτός που γράφει, να γράφει ό,τι τον εκφράζει και να μην περιορίζει τις σκέψεις του. Να μην παρουσιάζει κάτι όπως το αντιλαμβάνονται οι άλλοι, αλλά όπως το αντιλαμβάνεται ο ίδιος. Πολλές φορές μέσα σε ένα κείμενο κρύβονται αλήθειες που ο αναγνώστης δεν μπορεί να αντιληφθεί.
– Δημ.2: Ποιο μήνυμα θέλεις να περάσεις στους αναγνώστες σας με το διήγημα σου;
– Ιωάννης: Κοιτάξτε να δείτε ένα κοινωνικό μήνυμα ο καθένας το εκλαμβάνει
διαφορετικά όταν διαβάζει κάτι . Για εμένα αυτό που πιστεύω ότι υπάρχει σε αυτό το διήγημα είναι η απερισκεψία εξαιτίας της οποίας οδηγούμαστε σε πράξεις βίας, υποκινούμενοι δηλαδή από μία έμμονη σκέψη που μας βασανίζει.
– Δημ.1: Ποιος είναι ο αγαπημένος σου συγγραφέας και πώς επηρέασε, αν επηρέασε το έργο σου;
– Ιωάννης: Σε αυτό το σημείο θέλω να ξεκαθαρίσω ότι δε με επηρέασε κάποιος συγγραφέας. Το εμπνεύστηκα μόνος μου. Τώρα συγγραφέα δεν έχω κάποιον αγαπημένο , μου αρέσει γενικά να ψάχνομαι και να διαβάζω και να «βλέπω» κυρίως τα έργα και όχι ποιος το έγραψε.
– Δημ.2: Πώς πήρες την απόφαση να λάβεις μέρος στον διαγωνισμό;
– Ιωάννης: Μέσω αναζήτησης στο διαδίκτυο έμαθα για το λογοτεχνικό διαγωνισμό και έτσι έστειλα το διήγημα μου.
– Δημ.1: Πώς ένιωσες όταν έμαθες ότι πήρες το πρώτο βραβείο;
– Ιωάννης: Ένιωσα μεγάλη χαρά . Η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα ότι θα πάρω το πρώτο βραβείο . Όμως δεν περίμενα βέβαια ότι θα είναι ένα διήγημα που θα περάσει απαρατήρητο. Ασχέτως του αποτελέσματος της αξιολόγησης και της διάκρισης πίστεψα στον εαυτό μου και στην ικανότητά μου να γράφω και είναι βασικό όλοι να πιστεύουμε στον εαυτό μας, γιατί οδηγούμαστε στον δρόμο της επιτυχίας!!
– Δημ.1,2: Ιωάννη σε ευχαριστούμε πολύ! Χαρήκαμε και εμείς πολύ που μοιράστηκες μαζί μας αυτή σου την εμπειρία.
