11η Μαρτίου: Ημέρα Μνήμης για τα θύματα τρομοκρατικών ενεργειών στην Ευρώπη

11^η Μαρτίου: Ημέρα Μνήμης για τα θύματα τρομοκρατικών ενεργειών στην Ευρώπη

Η οδηγία 2017/541 της ΕΕ για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας προβλέπει έναν εξαντλητικό κατάλογο σοβαρών αδικημάτων τα οποία, οι χώρες – μέλη της,  στην εθνική τους νομοθεσία, πρέπει να ταξινομούν ως τρομοκρατικά αδικήματα, όταν διαπράττονται ή υπάρχει απειλή διάπραξής τους για συγκεκριμένο τρομοκρατικό σκοπό.

Οι τρομοκρατικοί σκοποί περιγράφονται ως οτιδήποτε από τα εξής:

• σοβαρός εκφοβισμός ενός πληθυσμού·
• αθέμιτος εξαναγκασμός κυβέρνησης ή διεθνούς οργανισμού να εκτελέσει ή να παραλείψει οποιαδήποτε πράξη·
• σοβαρή αποσταθεροποίηση ή καταστροφή των θεμελιωδών πολιτικών, συνταγματικών, οικονομικών ή κοινωνικών δομών μιας χώρας ή ενός διεθνούς οργανισμού.

Με βάση τους χαρακτηρισμούς αυτούς, διερευνήσαμε  τρομοκρατικά γεγονότα σε χώρες της Ευρώπης, στα τέλη του 20^ου αιώνα και στις δύο πρώτες δεκαετίες του 21^ου αιώνα.

Κατά τον 20ο αιώνα διαδραματίστηκαν μεγάλες αλλαγές στη χρήση και τις μεθόδους της τρομοκρατίας, που έγινε το «σήμα κατατεθέν» αρκετών πολιτικών κυρίως κινημάτων που βρίσκονταν στα δύο άκρα του πολιτικού φάσματος.

Τεχνολογικά επιτεύγματα, όπως τα αυτόματα όπλα και τα συμπαγή εκρηκτικά που πυροδοτούνται εξ αποστάσεως, χάρισαν μια νέα ευκινησία και αποτελεσματικότητα στους τρομοκράτες, που θα προκαλέσουν αιματοχυσία σε διάφορες χώρες της Ευρώπης.

Πριν από το 2000, μία από τις πιο μελανές ιστορίες στους σύγχρονους Ολυμπιακούς αγώνες σχετίζεται με τρομοκρατικό χτύπημα:

Το πρωί της 5ης Σεπτεμβρίου του 1972 μέλη της παλαιστινιακής οργάνωσης «Μαύρος Σεπτέμβρης», εισβάλουν στο Ολυμπιακό Χωριό του Μονάχου και πιάνουν ως ομήρους 11 μέλη της αποστολής του Ισραήλ, με δύο μέλη της να χάνουν επί τόπου την ζωή τους .

Αίτημα της οργάνωσης ήταν η απελευθέρωση 234 Παλαιστινίων φυλακισμένων.

Οι αποτυχημένες ενέργειες της γερμανικής αστυνομίας οδήγησαν σε αιματοκύλισμα στο αεροδρόμιο του Μονάχου από όπου οι τρομοκράτες σκόπευαν να αποδράσουν.

Θύματα της επίθεσης ήταν εννιά Ισραηλινοί αθλητές, δύο ακόμη μέλη της Ισραηλινής αποστολής  και ένας Γερμανός αστυνομικός.

Το γεγονός έμεινε στην ιστορία ως  «Η σφαγή του Μονάχου» και σημάδεψε τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972.

Οι αιτίες  του χτυπήματος ήταν  κυρίως πολιτικές.

Άλλα συγκλονιστικά χτυπήματα που ξεχωρίσαμε στα τέλη του προηγούμενου αιώνα, με πολιτικά κυρίως κίνητρα, ήταν:

– στις 2/8/1980 βόμβα εκρήγνυται μέσα στην αίθουσα αναμονής του σιδηροδρομικού σταθμού της Μπολόνια, σκοτώνοντας 85 ανθρώπους και τραυματίζοντας 200. Πρόκειται για την πιο αιματηρή επίθεση στην ιστορία της χώρας.

– η βομβιστική επίθεση στο Λόκερμπι, στις 21 Δεκεμβρίου του 1988, όταν το αεροσκάφος της Pan Am, που πραγματοποιούσε πτήση από το αεροδρόμιο Χίθροου του Λονδίνου με προορισμό τη Νέα Υόρκη, βρίσκονταν πάνω από μια μικρή πόλη της Σκωτίας. Εξερράγη μια βόμβα που ήταν κρυμμένη στο χώρο αποσκευών διαλύοντας το αεροσκάφος και  σκοτώνοντας 259 άτομα στον αέρα και 11 στο έδαφος.

Η τρομοκρατία κατά τον 21ο αιώνα έχει φτάσει σε μια επικίνδυνη κλιμάκωση, καθώς τόσο τα τεχνολογικά επιτεύγματα σε επίπεδο εξοπλισμού όσο και η διάδοση του διαδικτύου, έχουν επιτρέψει τον σχεδιασμό και την πραγματοποίηση πολύνεκρων χτυπημάτων,  ακόμη και σε χώρες που έχουν υψηλή ασφάλεια και μέχρι πρότινος θεωρούνταν καλά προφυλαγμένες, όπως είναι για παράδειγμα οι Ηνωμένες Πολιτείες και χώρες – μέλη της ΕΕ.

Το διαδίκτυο, μάλιστα, έχει καταστήσει εφικτό τον «προσηλυτισμό» νέων μελών, ακόμη και σε τρομοκρατικές οργανώσεις που έχουν τη βάση τους σε άλλες χώρες και δεν θα είχαν παλαιότερα μια τέτοια δυνατότητα.

Η ημέρα που άλλαξε τον ρου της ιστορίας, είναι η 11η Σεπτεμβρίου του 2001 και η επίθεση στους Δίδυμους Πύργους στη Νέα Υόρκη.

Τα τρομοκρατικά χτυπήματα για τις επόμενες δύο δεκαετίες, μέχρι και σήμερα, είναι πιο συχνά σε χώρες της Ευρώπης, και οι λόγοι είναι κοινωνικοί, θρησκευτικοί και πολιτικοί. Σε κάθε σχεδόν τρομοκρατικό χτύπημα ακούγονται  συχνά στα μέσα ενημέρωσης οι όροι «τζιχάντ – ιερός πόλεμος», «τζιχαντιστές», «καμικάζι ζωσμένος με εκρηκτικά», «ισλαμικό κράτος ISIS»…

Μαδρίτη : Μάρτιος 2004

Το πρώτο μεγάλο τρομοκρατικό χτύπημα που πραγματοποιήθηκε στη Δυτική Ευρώπη μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001 έγινε τον Μάρτιο του 2004  στο μετρό της Μαδρίτης, με πολλαπλές επιθέσεις.

Ο τραγικός απολογισμός ήταν 192 νεκροί και 1800 τραυματίες.

Οι επιθέσεις σε σταθμούς του μετρό

προκάλεσαν και τους περισσότερους νεκρούς από μία τρομοκρατική επίθεση σε χώρα της Ευρώπης ως σήμερα. Η επιλογή της 11^ης Μαρτίου ως ημέρας μνήμης έγινε ως φόρος τιμής στις επιθέσεις στην Μαδρίτη.

Υπεύθυνος  για την επίθεση θεωρήθηκε από την ισπανική δικαιοσύνη ένας πυρήνας τρομοκρατών,  ο οποίος εμπνεύστηκε από τους τζιχαντιστές της  Αλ-Κάιντα.

Λονδίνο : Ιούλιος 2005

Σχεδόν ένα χρόνο μετά τη Μαδρίτη, ήταν η σειρά του Λονδίνου να στοχοποιηθεί από τους τρομοκράτες.

Τέσσερις τζιχαντιστές που είχαν γεννηθεί στη Βρετανία πυροδότησαν εκρηκτικά στο μετρό της πρωτεύουσας και  σε ένα λεωφορείο.

52 άτομα σκοτώθηκαν στις επιθέσεις  και 700 τραυματίστηκαν.

Υπαίτιοι θεωρήθηκαν 4 Βρετανοί Μουσουλμάνοι – κίνητρό τους  η εμπλοκή της Βρετανίας στον Πόλεμο του Ιράκ.

 Στα μαύρα ντύθηκε και  η Μόσχα

Το μετρό της ρωσικής πρωτεύουσας είχε στοχοποιηθεί τον Φεβρουάριο του 2004, ενώ τον Σεπτέμβριο έγινε η δολοφονία τουλάχιστον 385 ανθρώπων σε σχολείο του Μπεσλάν,  που έμεινε στην ιστορία  ως  η Σφαγή στο Μπεσλάν .  Το 2010 δύο βομβιστές αυτοκτονίας επιτέθηκαν και πάλι σε σταθμούς του μετρό της ρωσικής πρωτεύουσας.

Τον Ιανουάριο του 2011 ένας βομβιστής αυτοκτονίας διέπραξε επίθεση στο αεροδρόμιο Domo -de – dovo της Μόσχας, προκαλώντας τον θάνατο 37 ανθρώπων και τον τραυματισμό άλλων 200.

Οι Τρομοκρατικές επιθέσεις στη Νορβηγία, στις 22 Ιουλίου του 2011, ήταν δύο διαδοχικές τρομοκρατικές επιθέσεις μοναχικού λύκου από τον Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ κατά της κυβέρνησης, του άμαχου πληθυσμού και μιας θερινής κατασκήνωσης της Ένωσης νεολαίας των Εργατικών (AUF), στις οποίες σκοτώθηκαν 77 άτομα.

Οι τρομοκρατικές επιθέσεις στη Γαλλία είναι εντυπωσιακά αρκετές. Ειδικά από το 2015 έως και το 2018 είχαμε σχεδόν δύο μεγάλα χτυπήματα κάθε χρόνο.

Ποιος θα ξεχάσει τη σφαγή στο σατιρικό περιοδικό  Charlie Hebdo, τον Ιανουάριο του 2015, που προκάλεσε τον θάνατο 12 ανθρώπων;

Ή τις ταυτόχρονες επιθέσεις που σημειώθηκαν τον Νοέμβριο του 2015 στη γαλλική πρωτεύουσα ;

Το απόγευμα της 13ης Νοεμβρίου  13 βομβιστές αυτοκτονίας χτύπησαν στο ‘Stade de France’, όπου διεξαγόταν φιλικός αγώνας μεταξύ  Γαλλίας-Γερμανίας, παρουσία του τότε προέδρου Φρανσουά Ολάντ.

Την ίδια στιγμή επιθέσεις πραγματοποιήθηκαν στον συναυλιακό χώρο ‘Μπατακλάν’,  σε καφέ και εστιατόρια του Παρισιού,  οδηγώντας στον θάνατο 89 ανθρώπους.

Η πρωτεύουσα του Βελγίου και καρδιά της Ευρώπης πλήττεται από την φρίκη των τρομοκρατών τον Μάρτιο του 2016, με επιθέσεις που πραγματοποιήθηκαν στο αεροδρόμιο και το μετρό.

Ο απολογισμός και εδώ τρομακτικός : 34 νεκροί και πάνω από 130 τραυματίες.

Την περίοδο 2015-2018, τα πολύνεκρα χτυπήματα φαίνεται να μην έχουν τέλος.

Επιλέγονται πολυσύχναστοι χώροι, όπως  ανοιχτές αγορές, δρόμοι-πλατείες και καφέ.

14 Ιουλίου 2016: Άνδρας παρασύρει και σκοτώνει 86 άτομα με φορτηγάκι στη Νίκαια της Γαλλίας την Ημέρα της Βαστίλης.

19 Δεκεμβρίου 2016: Φορτηγάκι πέφτει πάνω σε χριστουγεννιάτικη αγορά στο Βερολίνο. 12 νεκροί.

 22 Μαρτίου 2017: Άνδρας οδηγεί νοικιασμένο SUV πάνω σε πεζούς στη Γέφυρα  Westminster του Λονδίνου, σκοτώνοντας 4 ανθρώπους. Στη συνέχεια, μαχαιρώνει έναν αστυνομικό μέχρι θανάτου.

7 Απριλίου 2017: Άνδρας κλέβει φορτηγάκι και πέφτει πάνω σε πεζούς σε εμπορικό κέντρο στην Στοκχόλμη –  4 οι νεκροί.

22 Μαΐου 2017: Μάντσεστερ, Αγγλία,  Βομβιστής αυτοκτονίας – 22 νεκροί και  δεκάδες τραυματίες σε συναυλία της  Αριάνα Γκράντε.

Ο απολογισμός των θυμάτων τρομοκρατικών χτυπημάτων στον 21ο αιώνα…Τραγικός!!!

Τα ΜΜΕ ευρείας κυκλοφορίας  αναρωτιούνται στα πρωτοσέλιδά τους  μέχρι σήμερα αν θα υπάρξει τέλος σε όλα αυτά…

Το δικό μας σύνθημα;;;;

Εμείς στην Ευρώπη, Ζούμε ασφαλείς-Νιώθουμε ασφαλείς  για μία Ενωμένη και ειρηνική Ευρώπη!!